Korolówka Kolonia

Patrz hasło: Włodawa.

Nazwa wsi jest dwuczłonowa. Korolówka jest zuniwerbizowaną postacią ukraińskiego rzeczownika „korol” (król) z przyrostkiem -ówka [Rymut V, s. 143]. Z kolei słowo „kolonia” oznaczało osadę powstałą zwykle w wyniku parcelacji i wyprzedaży ziemi folwarcznej lub jej części chłopom. Nabywcami mogli być włościanie z sąsiedztwa albo przybysze z bardziej odległych stron (n.p. Niemcy). Kolonie charakteryzują się rozrzuconą w terenie, oddaloną od siebie zabudową.

Część wsi nazywana jest obecnie Gucin.

W trakcie prowadzonych w roku 1985 systematycznych badań powierzchniowych w ramach AZP odkryto 5 stanowisk, które dostarczyły źródeł krzemiennych (narzędzia, odpadki powstałe z ich formowania lub napraw, także półsurowiec) oraz ceramicznych (ułamki naczyń) będących pozostałościami po różnych formach osadnictwa pradziejowego i wczesnohistorycznego. Na podstawie ilości i rozrzutu zebranych artefaktów wyróżniono ślady osadnicze (1-3 zabytki z bardzo małej powierzchni) bądź bardziej trwałe struktury osadnicze – siedliska (powyżej 3 znalezisk z większego areału). Prawdopodobnie ślady osadnicze występujące w kontekście trwalszych struktur można utożsamiać z różnoraką aktywnością gospodarczą – związaną z myślistwem, zbieractwem, uprawą pól, hodowlą, pasterstwem, gospodarką leśną czy wędrówkami w poszukiwaniu surowców.

Zebrane źródła ruchome pochodzą z kilku faz osadniczych. Najstarsze materiały pozostawiła ludność z końca neolitu (kultura ceramiki sznurowej). Kolejne etapy zasiedlania dotyczą wczesnej epoki brązu (kultura nieokreślona), także fazy późnej (kultura łużycka). Najmłodsze materiały pochodzą z wczesnego średniowiecza (m.in. X w.). Ponadto nie określono chronologii zabytków pozbawionych charakterystycznych cech morfologiczno-technologicznych [NID, AZP obszar 70-90; także Taras 1995, 204; Rozwałka i in. 1995, 71].

W latach 1918–1939 KK była położona w powiecie włodawskim województwa lubelskiego. W czasie okupacji niemieckiej (1939–1944) włączona w skład powiatu chełmskiego, od 1944 r. ponownie w powiecie włodawskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1999 w składzie województwa chełmskiego. Potem ponownie w powiecie włodawskim województwa lubelskiego [Ćwik i Reder, 1977].

Wieś w chwili powstania weszła w skład gminy Włodawa [APL, KWPB, sygn. 4]. Od 1933 r. była gromadą we wspomnianej gminie, do której wchodziły też Kolonia Gucin i folwark Dobropol [LDW, 1933, nr 22, poz. 181]. Po likwidacji gmin, w latach 1954–1957 wieś znalazła się w gromadzie Suszno [DUWRN, 1954, nr 15, poz. 64] a po jej likwidacji w gromadzie Włodawa [DUWRN, 1957, nr 11, poz. 83–85]. Od 1973 r. należy do gminy wiejskiej Włodawa.

Wieś jako odrębna jednostka administracyjna powstała zapewne w XX w. Brak jej na mapach rosyjskich sprzed I wojny światowej. Również w spisie powszechnym z 1921 r. uwzględniono tylko Korolówkę wieś i folwark. W 1933 r. natomiast pojawia się już K. wieś i K. Kolonia [SM, s. 757]. Jej powstanie było więc prawdopodobnie konsekwencją wykupu ziemi od Zamoyskich na skutek uchwalonych wtedy reform rolnych.

W 1966 r. zarejestrowano tam 152 osób [Wawryniuk, 2012, s. 36]. W 2020 r. we wsi Korolówka Kolonia zameldowanych były 104 osoby [Raport o stanie gminy Włodawa za rok 2020, s. 5]. Początkowo wieś należała do parafii św. Ludwika we Włodawie. W 1993 r. po jej podziale przyłączono ją do erygowanej wówczas parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Włodawie.