Majdan Stary

Patrz hasło: Księżpol.

Pierwsze zabytki to znaleziska luźne, pozbawione kontekstu kulturowego, uzyskane w bliżej nieznanych miejscach i okolicznościach. Dotyczy to kilku siekier krzemiennych ze środkowego neolitu (kultura amfor kulistych) i późnego neolitu – wczesnej epoki brązu, topora kamiennego (kultura ceramiki sznurowej) [Pękalski 1960, 368, ryc. 9: b – tam: Majdan Księżpolski Stary; Głosik 1983, 243; zbiory PMA II/7484] oraz płoszcza krzemiennego (kultura mierzanowicka) [Libera 2001, 152, ryc. 9: c; tenże 2010, 23 – tam: Majdan Księżpol Stary].

W trakcie systematycznych badań powierzchniowych w ramach AZP prowadzonych w roku 1996 zarejestrowano 6 stanowisk, głównie śladów osadniczych w postaci fragmentów ceramiki naczyniowej oraz materiałów krzemiennych o charakterze odpadkowym. Na jednym stanowisku wyróżniono rdzeń krzemienny ze schyłkowego paleolitu (brak afiliacji kulturowej), na kolejnym śladowe osadnictwo z neolitu (kultura pucharów lejkowatych). Zlokalizowano także siedlisko z okresu nowożytnego (XVII-XVIII w.). Chronologii części materiałów krzemiennych nie określono [NID, AZP obszar 94-83].

Ponadto z miejscowości tej pochodzi nóż sierpowaty z wczesnej epoki brązu (kultura strzyżowska?) [Machnik archiwum – tam: Majdan Księżpolski].