Marylin

Patrz hasło: Wisznice.

Nazwa wsi pochodzi od imienia Maryla [NMP, 2005, t. 6, s. 542]. Tego typu nazwy nadawano dla wskazania potomka właściciela dóbr, któremu jako dziedzictwo (lub posag) miała przypaść ich część.

Marylin powstał w powiecie włodawskim guberni siedleckiej (w latach 1912–1915 guberni chełmskiej) [DPKP, 1867, t. 66, s. 279]. W latach 1915–1918 r. wieś znajdowała się w strefie wojskowej okupacji niemieckiej, tzw. Etappen Inspektion Armee Bug. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę (1919-1939) należała do powiatu włodawskiego województwa lubelskiego. W czasie okupacji niemieckiej (1939–1944) marylin włączono do powiatu bialskiego. Od 1944 r. ponownie w powiecie włodawskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 w województwie bialskopodlaskim, potem w powiecie bialskim województwa lubelskiego.

Gmina

Po utworzeniu na mocy ukazu cara Aleksandra II gmin samorządowych w Królestwie Polskim Folwark Marylin należał do gminy Horodyszcze [APL, BKSW, sygn. 4]. W II Rzeczypospolitej miejscowość znalazła się w składzie gminy Horodyszcze, której nazwę w 1928 r. zmieniono na Wisznice. W 1933 r. osada weszła w skład gromady Łyniew [LDW, 1933, nr 22, poz. 181].

Po likwidacji gmin w 1954 r. włączono ją ponownie do gromady Łyniew [DUWRNwL, 1954, nr 15, poz. 64]. W 1960 r. przyłączono ją do gromady Wisznice [DUWRNwL, 1959, nr 9, poz. 63]. W 1973 r. wieś włączono do gminy Wisznice [DUWRNwL, 1972, nr 12, poz. 269].

Według Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju (stan na 1.08.2024) częścią wsi jest Sewerynówka [https://eteryt.stat.gov.pl/]. W drugiej połowie XX wieku w sołectwach Marylin i Łyniew posługiwano się następującymi nazwami: Brzozomostek, Bogdanowo, Borys, Brodockie, Browar, Budziska, Ciągłe, Daniłowszczyzna, Hanuli, Kaczenek, Korochód, Kula, Kurian, Międzydróżki, Olszynka, Pastewnik, Pieńki, Pirogowe, Pod Lasem, Podrzeka, Poduchowne, Praszczyzna, Przydatki, Rzeczetnica, Rzczka, Sewerynówka, Stary Las, Szlacheckie, Szulcowizna, Szwedzkie Mogiłki, Wąskie, Wilcze Doły, Wysokińszczyzna, Zagóra, Zaokop, Zaruka, Zarzecze, Żabie Bagno i Żary [Maniowiec, 2006; Olejnik, 2017].

W trakcie systematycznych badań powierzchniowych w ramach AZP w roku 1993 i 1996 odkryto 7 stanowisk o charakterze śladów osadniczych, niektóre być może po siedlisku/obozowisku. Na podstawie zebranych fragmentów ceramiki naczyniowej wyróżniono kilka horyzontów chronologicznych. Najstarszy pochodzi z epoki brązu (kultura: trzciniecka? łużycka?), kolejny z wczesnego średniowiecza (m.in. w zakresie X-XII w.), również z pogranicza średniowiecza i bliżej nieokreślonej fazy okresu nowożytnego. Z kilku stanowisk nie określono chronologii mało charakterystycznych ułamków naczyń i półsurowca krzemiennego [NID, AZP obszary: 67-87 i 67-88 – pięć stanowisk włączono do wsi Łyniew, kolejne dwa do wsi Rozwadówka /tam: Rozwadówka-Kolonia/ w gminie Sosnówka].

Nazwa Marylin na oznaczenie folwarku pojawiła się w zapisach dokumentów w 1870 r. [APL OCH, HW, sygn. 2/371].

W 1870 r., czyli dacie wydzielenia folwarku Marylin w dobrach Łyniew (Łyniów) ich właścicielką była Marianna Ziółkowska. Folwarki Anulin i Marylin (602 morgów) w 1871 r. odziedziczyła córka Marianny, Anna, wówczas Łochowska, która w 1877 r. sprzedała je Józefowi Czerskiemu. W 1878 r. nabyli je Jan i Albina Wysokińscy. W 1883 r. stały się one własnością Weroniki z Wysokińskich Piwoni oraz Jana i Albiny Wysokińskich. W latach 1909-1910 dokonano parcelacji majątku [APL OCH, HW, sygn. 2/371, 2/381].

Patrz hasło: Łyniew.

W 1887 r. w odnotowano folwarki Marynin – trzy domy z 12 mieszkańcami, Anulin – dwa domy z 5 osobami [PKSG za 1887]. Według spisu powszechnego z 1921 r. w Marylinie w sześciu budynkach zamieszkiwało 31 osób, a w Sewerynówce w jednym domu 10 osób [Skorowidz miejscowości, 1924, t. 4]. W 2021 r. we wsi mieszkało 70 osób [https://www.polskawliczbach.pl].

Patrz też hasło: Łyniew.

Ruiny budynku, w którym mieścił się browar należący do Piotra Szulca. Powstał ok. 1900 r., spłonął w 1930 roku.